Haarverzorging door de tijd heen (2)
Voor haarversieringen werd, naast de eerder genoemde schijven, ook gebruik gemaakt van diadeems, die bij hooggeplaatste personen veelal uit goud bestonden en bezet waren met gesteenten zoals turkoois en granaat. Maar ze konden ook uit in dierlijke vetten gedoopte bloemenkransen bestaan of het waren bladeren en bessen die, al dan niet vastgezet op een papyrus ondergrond, aan het haar bevestigd werden. En zelfs het invlechten van, soms gouden, kralen en andere versieringen schuwde men niet.
Grieken
De Grieken bouwden voort op de verkregen kennis en kunde van de Egyptenaren en maakten naast kammen die gemaakt waren van hout, ivoor, been of gegoten metaal ook gebruik van spiegels die gemaakt waren van gepolijst brons. Zij wasten hun haar met schoon water en gebruikten olijfolie als conditioner. Ter verrijking van zichzelf werd hierna een aangenaam geurende marjoleinolie op hun voorhoofd en in het haar gemasseerd.
Vrouwen brachten veel detail in het haar aan. Het haar werd soms in losse vlechten gedragen en soms in opgestoken vlechten. Ook werden linten mee gevlochten. De haardracht was status bepalend. In Athene was de haardracht iets anders. Hier werd het haar opgerold en in een soort wrong boven op het hoofd vastgezet met gouden speldjes (bij de beter gesitueerden) die teruggevonden zijn in de vorm van een sprinkhaan.
In latere jaren werd het haar op meer manieren gestyled, waaronder met golven en krullen, dat veelvuldig terug te zien is op de voor ons typisch Griekse beelden. Maar ook werden vlechten rond het hoofd gelegd of boven op het hoofd met linten vastgezet. Gestyled haar werd verder op zijn plaats gehouden door geparfumeerde was of met behulp van metalen of van linten gemaakte haarbanden. In tegenstelling tot de Egyptenaren was blond haar hier zeer gewild en men probeerde het haar dan ook met behulp van saffraan te bleken.
Romeinen
De mannelijke oude Romeinen hechtten van oorsprong weinig aandacht aan hun haardracht en lieten het vaak lang en onverzorgd tot over de schouders hangen. Maar toen de barbier courant werd in Rome was het gedaan met het lange haar en zag men dit alleen nog, samen met een armoedig uiterlijk, in perioden van rouw. De mannelijke haardracht was kort in de nek en met een naar onze normen te korte pony. Het haar was bijna altijd plat en soms wat natuurlijk golvend.
De drukst bezochte plek in Rome, naast de badhuizen, was bij de barbier, waar men op de hoogte kon blijven van het laatste nieuws. Bij de barbier kon men de baard laten scheren met een metalen scheermes dat uit één stuk bestond, maar ook het haar laten snijden of knippen met een schaar die uit één stuk bestond. Door een knijpbeweging te maken liet men de schaar zijn werk doen. Het metaal van de handgrepen van scheermessen en andere messen kon in die tijd al zeer gedetailleerd bewerkt zijn. Jonge mannen lieten hun baard voor het eerst afscheren wanneer het de wangen en kin geheel bedekte. De afgeschoren baard werd geofferd aan de beschermgoden van het huis.
Ook lieten mannen bij de barbier hun eerste grijze haren met een pincet of epileertang verwijderen. Dit verwijderen van haar werd eveneens gedaan door "verwijfde" mannen die dan al het ongewenste lichaamshaar lieten verwijderen. Het zijn ook deze mannen die frivole krulletjes lieten zetten. Vrouwen droegen het lange haar vanuit een middenscheiding en opgestoken in de nek met af en toe wat verfijnde opsieringen van het haar. Voor getrouwde vrouwen werd meer aandacht aan het haar als ongepast beschouwd.
Later ontwikkelde de haarmode zich meer en volgde een periode van zeer gecompliceerde hoge kapsels die veel vakmanschap verlangden. Het hoogste punt van deze kapsels lag als een cirkelvormig scherm dwars over het hoofd. In dit haar werd, vanwege het volume en de hoogte, ook vals haar verwerkt. De kapper moest alle registers opentrekken en bedwong elke haartje. Hoe ingewikkelder, hoe mooier en hoe meer aanzien. Hierbij werd ook gebruik gemaakt van pommades en haarverven, dat zowel in trek was bij de mannen als vrouwen. Veel bekwame slaven waren nodig om een kapsel te maken en menig slaaf zal vreselijk gestraft zijn wanneer één krulletje verkeerd lag.
Pruiken kwamen ook in de belangstelling bij de Romeinse mannen en vrouwen en vooral voor pruiken die gemaakt werden van blond haar dat uit Germanië tegen schandalig hoge prijzen werd ingevoerd, was de belangstelling groot. In de haardracht van kinderen bestond geen onderscheid tussen jongens en meisjes en het haar werd ongemoeid gelaten tot ze de volwassen leeftijd bereikten.
Lees verder ...