Haarlengte en geslacht

Man en vrouw met verschillende haarlengtes
Foto: Depositphotos
De haarlengte is méér dan een modetrend. Dit heeft een culturele, sociale en religieuze relevantie. In de huidige westerse wereld is de oude standaard van dames met langer haar en heren met kort haar veranderd, zoals zo vaak reeds gebeurd is doorheen de geschiedenis.
 
Elk tijdperk en elke cultuur tonen hun eigen smaak van kledij en kapsels. Die weerspiegelen veel in verband met een maatschappij. In ons tijdperk is haar méér en méér een expressie van de persoon zelf geworden en niet zozeer van ongeschreven wetten van klasse, beroep en zelfs geslacht zoals in het verleden het geval was. Na de geboorte van de korte bob in de jaren 1920 werd kort haar voor vrouwen een teken van bevrijding en traagjes werd dit de voornaamste stroming.
 
De pixie snit uit de jaren 60 kwam er op een moment van grote veranderingen in de maatschappij en wordt nog steeds beschouwd als een meer gedurfde en kracht gevende look voor vrouwen. Tegelijkertijd begonnen mannen langer haar te hebben, wat onmiddellijk bestempeld werd als een revolte tegen maatschappij en norm.
 
Er bestaan veel studies die proberen te analyseren wat ons aantrekt bij het andere geslacht. De meerderheid van de mannen zeggen dat ze langer haar verkiezen bij vrouwen. Afhankelijk van de studie zegt 60 tot 70% van de mannen dat ze aangetrokken worden door lang haar. Tegelijkertijd verkiezen de meeste vrouwen een man met keurig geknipt haar. Om deze specifieke smaken te begrijpen, kijken we best even naar de geschiedenis en het verhaal van lang haar. Dit alles kan niet losstaan van de militaire geschiedenis.
 
In het Romeinse leger werden mannen verondersteld hun haar te dragen op een lengte van ongeveer 2,5 tot 5 cm. De redenen hiervoor waren grotendeels van praktische aard en stonden in verband met hygiëne, het dragen van helmen en het niet bieden aan de vijand van iets om vast te grijpen tijdens het gevecht. De langharige krijgers bestonden nog steeds in andere culturen, maar het was de eerste voorgeschreven snit geïntroduceerd door Romeinse barbiers rond 300 vóór Christus die zijn stempel drukte en verderging doorheen de perioden van het rijk. In de loop der tijden waren er ups en downs in de haarlengte voor soldaten en vooral na WO II is het een vaste standaard geworden voor soldaten om kort haar te hebben.
 
Man met lang of kort haar
Afbeelding: AI-illustratie
De zakenwereld nam korte haarsnitten voor mannen over. Die hebben wel méér varianten dan de tondeusesnit, maar zijn zelfs vandaag nog erg beperkt in hun expressie. Met het aanbreken van de 20ste eeuw zijn de tijden vervlogen van mannen met weelderige lokken, paardenstaarten en meer of minder gecontroleerde haren. Kort haar voor zowel vrouwen als mannen werd het equivalent van het zakenpak met hemd en das. Een symbool van competentie, controle en kracht. Lang haar symboliseert dus een vrije geest en een weigeren om zich aan te passen aan conventies.
 
Lang haar voor heren is meer en meer sociaal aanvaardbaar geworden, maar het oude stigma is er nog steeds mee verbonden. Mannen met lang haar ondervinden moeilijkheden om gerespecteerd te worden in de professionele wereld of zelfs om werk te vinden. Charles M. – een gerespecteerd nieuwsanchor van een lokaal televisiestation – heeft zijn eigen uitdagingen hiermee. Terwijl hij elke ochtend het nieuws presenteert, denkt niemand dat zijn goed geschoren en korte voorkant eigenlijk een paardenstaart verbergt die vlijtig opgerold werd tot een kleine en goed verborgen knot in zijn nek. Als de camera stopt met draaien, is zijn haar opnieuw los. Met dit trucje is hij een prachtig voorbeeld van het feit dat de haarlengte en professionele vaardigheden en prestaties absoluut geen verband houden, maar dat de regels van de maatschappij een look dicteren, of dit nu steek houdt of niet.
 
Het beruchte mullet kapsel is niet noodzakelijk het meest aantrekkelijke kapsel, maar voor velen werkt het als iets tussenbeide. Een korte voorkant en een lange achterkant proberen om het innerlijke verlangen naar zelfexpressie te bedaren en tegelijkertijd een beetje aanvaard ing van de eerder beperkende en uniforme norm te aanvaarden.
 
Lees verder ...