Haarverzorging voor de man
Tot de laatste jaren was het veld van mannelijke haarverzorgingsproducten maar een klein onderdeel in de haarverzorgings- en schoonheidsindustrie. Er waren slechts enkele producten specifiek ontworpen voor mannen en hun verzorging, en deze producten zijn al tientallen jaren op de markt: Brilcream (stylingcrème), Grecian Formula (haarkleur), Just For Men (haarkleur), The Dry Look (haarspray). Dit gebrek aan variatie werd niet gezien als een probleem, omdat mannen over het algemeen niet zo veel aandacht aan hun haar besteedden.
De verzorging van mannenhaar had al iets waar vrouwen zich geen zorgen over hoefden te maken: gezichtshaar. Voor de meeste mannen betekende dit niet alleen opstaan in de ochtend, douchen, haren wassen, tanden poetsen, haren kammen, maar ook het scheren van snorren en baarden.
Vóór 1960 had de meerderheid van de mannen een kapsel met een bloempotmodel. De kapper die het haar knipte, modelleerde en verzorgde was ook een man, vaak een barbier of herenkapper genoemd. Elk kapsel was "kort aan de achter- en zijkanten" met een kleine variatie boven op het hoofd, afhankelijk van de voorkeur of noodzaak (in het geval van een kalende man).
De gang naar de kapperszaak elke zaterdag verliep snel - buzz, buzz, buzz, knip, knip, knip en voilà! Vijftien minuten en weer op weg naar de deur. Meestal besteedde je twee keer zo lang aan het wachten tot je aan de beurt was, dan de kapper aan je haar besteedde.
Maar het einde van de jaren zestig bracht een culturele revolutie met zich mee: het haar van de man werd een symbool van zijn sociale overtuigingen. Jonge mannen lieten hun haar lang groeien als een vorm van protest. Het idee hierachter was dat lang haar stond voor individualiteit en vrijheid van denken, in tegenstelling tot onderwerping aan sociale normen. Dit idee werd overgenomen en verspreid door beroemdheden van die tijd, wat het populairder maakte onder jonge fans.
Mannen begonnen meer producten te gebruiken om hun stijl onder controle te houden en te verzorgen - mousses, crèmes, gels, sprays. Ze vonden het ook nodig om stylingtools zoals haardrogers te gebruiken om de populaire look van de heersende mode te bereiken. Er hing echter nog steeds een "negatieve stempel" op het gebruik van deze apparaten en producten - het idee van zorg en tijd besteden aan het stylen van het haar werd als "vrouwelijk" gezien. De meeste mannen deden het wel, maar ontkenden het simpelweg als het ter sprake kwam.
Als we een paar jaar verder kijken, zien we een cyclisch karakter van culturele veranderingen. Lang haar bij mannen bereikte een hoogtepunt eind jaren tachtig en werd daarna weer korter. De mode veranderde na een paar jaar opnieuw, waarbij de haarlengte afwisselend langer en korter werd. Over het algemeen werd de haarlengte van mannen geaccepteerd, ongeacht hoe lang ze het wilden hebben.
Zelfs met de acceptatie van verschillende haarstijlen en lengtes bij mannen was de houding dat "onnodige drukte" over haarverzorging nog steeds niet mannelijk was. Het werd wel minder belachelijk gemaakt dan vroeger, maar veel mannen hadden er nog steeds weerstand tegen.
Lees verder ...